przystąpić

Polish

Etymology

From przy- +‎ stąpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧stą‧pić

Verb

przystąpić pf (imperfective przystępować)

  1. (intransitive) to start doing [+ do (genitive) = something]
  2. (intransitive) to accede, to join (to join a group) [+ do (genitive) = something]
  3. (intransitive) to approach, to come forward [+ do (genitive) = someone]

Conjugation
Conjugation of przystąpić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przystąpić
future tense 1st przystąpię przystąpimy
2nd przystąpisz przystąpicie
3rd przystąpi przystąpią
impersonal przystąpi się
past tense 1st przystąpiłem przystąpiłam przystąpiliśmy przystąpiłyśmy
2nd przystąpiłeś przystąpiłaś przystąpiliście przystąpiłyście
3rd przystąpił przystąpiła przystąpiło przystąpili przystąpiły
impersonal przystąpiono
conditional 1st przystąpiłbym przystąpiłabym przystąpilibyśmy przystąpiłybyśmy
2nd przystąpiłbyś przystąpiłabyś przystąpilibyście przystąpiłybyście
3rd przystąpiłby przystąpiłaby przystąpiłoby przystąpiliby przystąpiłyby
impersonal przystąpiono by
imperative 1st niech przystąpię przystąpmy
2nd przystąp przystąpcie
3rd niech przystąpi niech przystąpią
anterior adverbial participle przystąpiwszy
verbal noun przystąpienie

Further reading
  • przystąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przystąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.