przytykać

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɨˈtɨ.kat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧ty‧kać

Etymology 1

From przy- + tykać.

Verb

przytykać impf (perfective przytknąć)

  1. (transitive) to touch (cause to be briefly in contact) [+ do (genitive) = with something]
    • 1907, Wacław Potocki, Ogród Fraszek, Towarzystwo dla popierania nauki polskiej, page 444:
      Nierychło goły palec przytyka do świece...
      Slowly, he touches a bare finger to the candle...
  2. (transitive) to be in contact with, to touch
Conjugation

Verb

przytykać impf (perfective przytkać)

  1. (transitive) to plug lightly, to bung lightly
  2. (reflexive) to become slightly clogged
Conjugation

Further reading

  • przytykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przytykać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.