pucołowaty
Polish
Alternative forms
Etymology
From Old Polish pucoł + -owaty. According to Bańkowski, a calque of Latin bucculentus.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pu.t͡sɔ.wɔˈva.tɨ/
Audio (file) - Rhymes: -atɨ
- Syllabification: pu‧co‧ło‧wa‧ty
Declension
Declension of pucołowaty
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | pucołowaty | pucołowate | pucołowata | pucołowaci | pucołowate | ||
| genitive | pucołowatego | pucołowatej | pucołowatych | ||||
| dative | pucołowatemu | pucołowatym | |||||
| accusative | pucołowatego | pucołowaty | pucołowate | pucołowatą | pucołowatych | pucołowate | |
| instrumental | pucołowatym | pucołowatymi | |||||
| locative | pucołowatej | pucołowatych | |||||
References
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
Further reading
- pucołowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pucołowaty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.