pullicenus

Latin

Etymology

From pullus (chick, chicken).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pul.liˈkeː.nus/, [pʊlːʲɪˈkeːnʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /pul.liˈt͡ʃe.nus/, [pulːiˈt͡ʃɛːnus]

Noun

pullicēnus m (genitive pullicēnī); second declension

  1. a chick, chicken

Declension

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pullicēnus pullicēnī
Genitive pullicēnī pullicēnōrum
Dative pullicēnō pullicēnīs
Accusative pullicēnum pullicēnōs
Ablative pullicēnō pullicēnīs
Vocative pullicēne pullicēnī

Descendants

  • French: poussin
  • Italian: pulcino
  • Sicilian: puḍḍicinu

References

  • pullicenus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pullicenus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.