ratiuncula

Latin

Etymology

From ratiō + -cula (diminutive suffix).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ra.tiˈun.ku.la/, [rät̪iˈʊŋkʊɫ̪ä]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /rat.t͡siˈun.ku.la/, [rät̪ː͡s̪iˈuŋkulä]

Noun

ratiuncula f (genitive ratiunculae); first declension

  1. a small reckoning, little account
  2. a slight ground, trifling reason

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative ratiuncula ratiunculae
Genitive ratiunculae ratiunculārum
Dative ratiunculae ratiunculīs
Accusative ratiunculam ratiunculās
Ablative ratiunculā ratiunculīs
Vocative ratiuncula ratiunculae

Descendants

  • English: ratiuncule (learned) (obsolete)

Further reading

  • ratiuncula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ratiuncula”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • ratiuncula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • ratiuncula in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.