refricatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of rēfricō

Participle

rēfricātus m (feminine rēfricāta, neuter rēfricātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rēfricātus rēfricāta rēfricātum rēfricātī rēfricātae rēfricāta
Genitive rēfricātī rēfricātae rēfricātī rēfricātōrum rēfricātārum rēfricātōrum
Dative rēfricātō rēfricātae rēfricātō rēfricātīs rēfricātīs rēfricātīs
Accusative rēfricātum rēfricātam rēfricātum rēfricātōs rēfricātās rēfricāta
Ablative rēfricātō rēfricātā rēfricātō rēfricātīs rēfricātīs rēfricātīs
Vocative rēfricāte rēfricāta rēfricātum rēfricātī rēfricātae rēfricāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.