revibratio

Latin

Etymology

From revibrō + -tiō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /re.u̯iˈbraː.ti.oː/, [reu̯ɪˈbräːt̪ioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /re.viˈbrat.t͡si.o/, [reviˈbrät̪ː͡s̪io]

Noun

revibrātiō f (genitive revibrātiōnis); third declension

  1. (Late Latin) a reflection of light
    • Gaius Julius Hyginus, De Astronomica 4.14

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative revibrātiō revibrātiōnēs
Genitive revibrātiōnis revibrātiōnum
Dative revibrātiōnī revibrātiōnibus
Accusative revibrātiōnem revibrātiōnēs
Ablative revibrātiōne revibrātiōnibus
Vocative revibrātiō revibrātiōnēs

References

  • revibratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • revibratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.