rincarire
Italian
Verb
rincarìre (first-person singular present rincarìsco, first-person singular past historic rincarìi, past participle rincarìto, auxiliary avére)
- Alternative form of rincarare
Conjugation
Conjugation of rincarìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincarìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rincarèndo | |||
present participle | rincarènte | past participle | rincarìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincarìsco | rincarìsci | rincarìsce | rincariàmo | rincarìte | rincarìscono |
imperfect | rincarìvo | rincarìvi | rincarìva | rincarivàmo | rincarivàte | rincarìvano |
past historic | rincarìi | rincarìsti | rincarì | rincarìmmo | rincarìste | rincarìrono |
future | rincarirò | rincarirài | rincarirà | rincarirémo | rincariréte | rincarirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincarirèi | rincarirésti | rincarirèbbe, rincarirébbe | rincarirémmo | rincariréste | rincarirèbbero, rincarirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rincarìsca | rincarìsca | rincarìsca | rincariàmo | rincariàte | rincarìscano |
imperfect | rincarìssi | rincarìssi | rincarìsse | rincarìssimo | rincarìste | rincarìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincarìsci | rincarìsca | rincariàmo | rincarìte | rincarìscano | ||
negative imperative | non rincarìre | non rincarìsca | non rincariàmo | non rincarìte | non rincarìscano |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.