rościć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orstiti, causative of *orsti (“to grow”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: roś‧cić

Verb

rościć impf (perfective urościć)

  1. (transitive) to arrogate, claim

Conjugation
Conjugation of rościć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rościć
present tense 1st roszczę rościmy
2nd rościsz rościcie
3rd rości roszczą
impersonal rości się
past tense 1st rościłem rościłam rościliśmy rościłyśmy
2nd rościłeś rościłaś rościliście rościłyście
3rd rościł rościła rościło rościli rościły
impersonal roszczono
future tense 1st będę rościł,
będę rościć
 będę rościła,
będę rościć
 będziemy rościli,
będziemy rościć
 będziemy rościły,
będziemy rościć
2nd będziesz rościł,
będziesz rościć
 będziesz rościła,
będziesz rościć
 będziecie rościli,
będziecie rościć
 będziecie rościły,
będziecie rościć
3rd będzie rościł,
będzie rościć
 będzie rościła,
będzie rościć
 będzie rościło,
będzie rościć
 będą rościli,
będą rościć
 będą rościły,
będą rościć
impersonal będzie rościć się
conditional 1st rościłbym rościłabym rościlibyśmy rościłybyśmy
2nd rościłbyś rościłabyś rościlibyście rościłybyście
3rd rościłby rościłaby rościłoby rościliby rościłyby
impersonal roszczono by
imperative 1st niech roszczę rośćmy
2nd rość rośćcie
3rd niech rości niech roszczą
active adjectival participle roszczący roszcząca roszczące roszczący roszczące
passive adjectival participle roszczony roszczona roszczone roszczeni roszczone
contemporary adverbial participle roszcząc
verbal noun roszczenie

Further reading
  • rościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rościć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.