rozjątrzać

Polish

Etymology

From rozjątrzyć + -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈjɔn.tʂat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔntʂat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧jąt‧rzać

Verb

rozjątrzać impf (perfective rozjątrzyć)

  1. (transitive) to suppurate, to inflame
    Synonym: zaogniać
  2. (transitive) to irritate, to anger, to provoke
    Synonyms: rozdrażniać, rozsierdzać, gniewać, irytować, złościć
  3. (reflexive) to suppurate, to fester
  4. (reflexive) to be irritated, to be angry

Conjugation

Further reading

  • rozjątrzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozjątrzać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.