rozniecić

Polish

Etymology

From roz- +‎ niecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈɲɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧nie‧cić

Verb

rozniecić pf (imperfective rozniecać)

  1. (transitive) to light, to kindle
    Synonyms: rozpalić, wzniecić

Conjugation
Conjugation of rozniecić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozniecić
future tense 1st rozniecę rozniecimy
2nd rozniecisz rozniecicie
3rd roznieci rozniecą
impersonal roznieci się
past tense 1st roznieciłem roznieciłam roznieciliśmy roznieciłyśmy
2nd roznieciłeś roznieciłaś roznieciliście roznieciłyście
3rd rozniecił roznieciła roznieciło rozniecili roznieciły
impersonal rozniecono
conditional 1st roznieciłbym roznieciłabym rozniecilibyśmy roznieciłybyśmy
2nd roznieciłbyś roznieciłabyś rozniecilibyście roznieciłybyście
3rd roznieciłby roznieciłaby roznieciłoby roznieciliby roznieciłyby
impersonal rozniecono by
imperative 1st niech rozniecę rozniećmy
2nd roznieć rozniećcie
3rd niech roznieci niech rozniecą
passive adjectival participle rozniecony rozniecona rozniecone roznieceni rozniecone
anterior adverbial participle roznieciwszy
verbal noun rozniecenie

Further reading
  • rozniecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozniecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.