rozprawiczać
Polish
Etymology
From rozprawiczyć + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.praˈvi.t͡ʂat͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂat͡ɕ
- Syllabification: roz‧pra‧wi‧czać
Verb
rozprawiczać impf (perfective rozprawiczyć)
- (transitive, colloquial) to deflower, to devirginate, to devirginize (to deprive a boy or a man of virginity)
- Synonym: deflorować
- Antonym: rozdziewiczać
Conjugation
Conjugation of rozprawiczać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozprawiczać | |||||
| present tense | 1st | rozprawiczam | rozprawiczamy | |||
| 2nd | rozprawiczasz | rozprawiczacie | ||||
| 3rd | rozprawicza | rozprawiczają | ||||
| impersonal | rozprawicza się | |||||
| past tense | 1st | rozprawiczałem | rozprawiczałam | rozprawiczaliśmy | rozprawiczałyśmy | |
| 2nd | rozprawiczałeś | rozprawiczałaś | rozprawiczaliście | rozprawiczałyście | ||
| 3rd | rozprawiczał | rozprawiczała | rozprawiczało | rozprawiczali | rozprawiczały | |
| impersonal | rozprawiczano | |||||
| future tense | 1st | będę rozprawiczał, będę rozprawiczać |
będę rozprawiczała, będę rozprawiczać |
będziemy rozprawiczali, będziemy rozprawiczać |
będziemy rozprawiczały, będziemy rozprawiczać | |
| 2nd | będziesz rozprawiczał, będziesz rozprawiczać |
będziesz rozprawiczała, będziesz rozprawiczać |
będziecie rozprawiczali, będziecie rozprawiczać |
będziecie rozprawiczały, będziecie rozprawiczać | ||
| 3rd | będzie rozprawiczał, będzie rozprawiczać |
będzie rozprawiczała, będzie rozprawiczać |
będzie rozprawiczało, będzie rozprawiczać |
będą rozprawiczali, będą rozprawiczać |
będą rozprawiczały, będą rozprawiczać | |
| impersonal | będzie rozprawiczać się | |||||
| conditional | 1st | rozprawiczałbym | rozprawiczałabym | rozprawiczalibyśmy | rozprawiczałybyśmy | |
| 2nd | rozprawiczałbyś | rozprawiczałabyś | rozprawiczalibyście | rozprawiczałybyście | ||
| 3rd | rozprawiczałby | rozprawiczałaby | rozprawiczałoby | rozprawiczaliby | rozprawiczałyby | |
| impersonal | rozprawiczano by | |||||
| imperative | 1st | niech rozprawiczam | rozprawiczajmy | |||
| 2nd | rozprawiczaj | rozprawiczajcie | ||||
| 3rd | niech rozprawicza | niech rozprawiczają | ||||
| active adjectival participle | rozprawiczający | rozprawiczająca | rozprawiczające | rozprawiczający | rozprawiczające | |
| passive adjectival participle | rozprawiczany | rozprawiczana | rozprawiczane | rozprawiczani | rozprawiczane | |
| contemporary adverbial participle | rozprawiczając | |||||
| verbal noun | rozprawiczanie | |||||
Further reading
- rozprawiczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozprawiczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.