rozstrzygać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzstrigati.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈstʂɨ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧strzy‧gać

Verb

rozstrzygać impf (perfective rozstrzygnąć)

  1. (transitive) to settle, to arbitrate, to decide
  2. (reflexive) to be decided (e.g. one's fate)
    Synonym: decydować się, ważyć się

Conjugation
Conjugation of rozstrzygać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstrzygać
present tense 1st rozstrzygam rozstrzygamy
2nd rozstrzygasz rozstrzygacie
3rd rozstrzyga rozstrzygają
impersonal rozstrzyga się
past tense 1st rozstrzygałem rozstrzygałam rozstrzygaliśmy rozstrzygałyśmy
2nd rozstrzygałeś rozstrzygałaś rozstrzygaliście rozstrzygałyście
3rd rozstrzygał rozstrzygała rozstrzygało rozstrzygali rozstrzygały
impersonal rozstrzygano
future tense 1st będę rozstrzygał,
będę rozstrzygać
 będę rozstrzygała,
będę rozstrzygać
 będziemy rozstrzygali,
będziemy rozstrzygać
 będziemy rozstrzygały,
będziemy rozstrzygać
2nd będziesz rozstrzygał,
będziesz rozstrzygać
 będziesz rozstrzygała,
będziesz rozstrzygać
 będziecie rozstrzygali,
będziecie rozstrzygać
 będziecie rozstrzygały,
będziecie rozstrzygać
3rd będzie rozstrzygał,
będzie rozstrzygać
 będzie rozstrzygała,
będzie rozstrzygać
 będzie rozstrzygało,
będzie rozstrzygać
 będą rozstrzygali,
będą rozstrzygać
 będą rozstrzygały,
będą rozstrzygać
impersonal będzie rozstrzygać się
conditional 1st rozstrzygałbym rozstrzygałabym rozstrzygalibyśmy rozstrzygałybyśmy
2nd rozstrzygałbyś rozstrzygałabyś rozstrzygalibyście rozstrzygałybyście
3rd rozstrzygałby rozstrzygałaby rozstrzygałoby rozstrzygaliby rozstrzygałyby
impersonal rozstrzygano by
imperative 1st niech rozstrzygam rozstrzygajmy
2nd rozstrzygaj rozstrzygajcie
3rd niech rozstrzyga niech rozstrzygają
active adjectival participle rozstrzygający rozstrzygająca rozstrzygające rozstrzygający rozstrzygające
passive adjectival participle rozstrzygany rozstrzygana rozstrzygane rozstrzygani rozstrzygane
contemporary adverbial participle rozstrzygając
verbal noun rozstrzyganie
verb

Further reading
  • rozstrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstrzygać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.