roztrzepać

Polish

Etymology

From roz- +‎ trzepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈtʂɛ.pat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧trze‧pać

Verb

roztrzepać pf (imperfective roztrzepywać)

  1. (transitive) to whip, to whisk (eggs)
  2. (reflexive) to dislocate
  3. (reflexive) to become whipped

Conjugation
Conjugation of roztrzepać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztrzepać
future tense 1st roztrzepię roztrzepiemy
2nd roztrzepiesz roztrzepiecie
3rd roztrzepie roztrzepią
impersonal roztrzepie się
past tense 1st roztrzepałem roztrzepałam roztrzepaliśmy roztrzepałyśmy
2nd roztrzepałeś roztrzepałaś roztrzepaliście roztrzepałyście
3rd roztrzepał roztrzepała roztrzepało roztrzepali roztrzepały
impersonal roztrzepano
conditional 1st roztrzepałbym roztrzepałabym roztrzepalibyśmy roztrzepałybyśmy
2nd roztrzepałbyś roztrzepałabyś roztrzepalibyście roztrzepałybyście
3rd roztrzepałby roztrzepałaby roztrzepałoby roztrzepaliby roztrzepałyby
impersonal roztrzepano by
imperative 1st niech roztrzepię roztrzepmy
2nd roztrzep roztrzepcie
3rd niech roztrzepie niech roztrzepią
passive adjectival participle roztrzepany roztrzepana roztrzepane roztrzepani roztrzepane
anterior adverbial participle roztrzepawszy
verbal noun roztrzepanie

Derived terms
adjective
noun

Further reading
  • roztrzepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztrzepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.