sörük

See also: soruk

Hungarian

Etymology

sör + -ük (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʃøryk]
  • Hyphenation: sö‧rük

Noun

sörük

  1. third-person plural (single possession) possessive of sör

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative sörük
accusative sörüket
dative sörüknek
instrumental sörükkel
causal-final sörükért
translative sörükké
terminative sörükig
essive-formal sörükként
essive-modal sörükül
inessive sörükben
superessive sörükön
adessive sörüknél
illative sörükbe
sublative sörükre
allative sörükhöz
elative sörükből
delative sörükről
ablative sörüktől
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.