sępić

See also: sepic

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɛm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
  • Syllabification: sę‧pić

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sǫpiti.

Verb

sępić impf

  1. (transitive, archaic) to deject, to make glum
    Synonym: zasępiać
  2. (transitive, obsolete) to darken, to gloom (to make darker)
    Synonyms: mroczyć, zaciemniać, zaćmiewać
  3. (reflexive, archaic) to despond, to grow glum
    Synonyms: posępnieć, sępieć, zasępiać się
  4. (reflexive, obsolete) to darken, to dim (to become darker)
    Synonym: ściemniać się
Conjugation
Conjugation of sępić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sępić
present tense 1st sępię sępimy
2nd sępisz sępicie
3rd sępi sępią
impersonal sępi się
past tense 1st sępiłem sępiłam sępiliśmy sępiłyśmy
2nd sępiłeś sępiłaś sępiliście sępiłyście
3rd sępił sępiła sępiło sępili sępiły
impersonal sępiono
future tense 1st będę sępił,
będę sępić
 będę sępiła,
będę sępić
 będziemy sępili,
będziemy sępić
 będziemy sępiły,
będziemy sępić
2nd będziesz sępił,
będziesz sępić
 będziesz sępiła,
będziesz sępić
 będziecie sępili,
będziecie sępić
 będziecie sępiły,
będziecie sępić
3rd będzie sępił,
będzie sępić
 będzie sępiła,
będzie sępić
 będzie sępiło,
będzie sępić
 będą sępili,
będą sępić
 będą sępiły,
będą sępić
impersonal będzie sępić się
conditional 1st sępiłbym sępiłabym sępilibyśmy sępiłybyśmy
2nd sępiłbyś sępiłabyś sępilibyście sępiłybyście
3rd sępiłby sępiłaby sępiłoby sępiliby sępiłyby
impersonal sępiono by
imperative 1st niech sępię sępmy
2nd sęp sępcie
3rd niech sępi niech sępią
active adjectival participle sępiący sępiąca sępiące sępiący sępiące
passive adjectival participle sępiony sępiona sępione sępieni sępione
contemporary adverbial participle sępiąc
verbal noun sępienie
Derived terms
adjectives
nouns
  • posępność
  • zasępienie
verbs
verb
  • sępieć impf

Etymology 2

From sęp (“vulture”) +‎ -ić.

Verb

sępić impf

  1. (transitive, colloquial) to nag, to importune, to scrounge
    Synonyms: nagabywać, napraszać się, naprzykrzać się
Conjugation
Conjugation of sępić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sępić
present tense 1st sępię sępimy
2nd sępisz sępicie
3rd sępi sępią
impersonal sępi się
past tense 1st sępiłem sępiłam sępiliśmy sępiłyśmy
2nd sępiłeś sępiłaś sępiliście sępiłyście
3rd sępił sępiła sępiło sępili sępiły
impersonal sępiono
future tense 1st będę sępił,
będę sępić
 będę sępiła,
będę sępić
 będziemy sępili,
będziemy sępić
 będziemy sępiły,
będziemy sępić
2nd będziesz sępił,
będziesz sępić
 będziesz sępiła,
będziesz sępić
 będziecie sępili,
będziecie sępić
 będziecie sępiły,
będziecie sępić
3rd będzie sępił,
będzie sępić
 będzie sępiła,
będzie sępić
 będzie sępiło,
będzie sępić
 będą sępili,
będą sępić
 będą sępiły,
będą sępić
impersonal będzie sępić się
conditional 1st sępiłbym sępiłabym sępilibyśmy sępiłybyśmy
2nd sępiłbyś sępiłabyś sępilibyście sępiłybyście
3rd sępiłby sępiłaby sępiłoby sępiliby sępiłyby
impersonal sępiono by
imperative 1st niech sępię sępmy
2nd sęp sępcie
3rd niech sępi niech sępią
active adjectival participle sępiący sępiąca sępiące sępiący sępiące
passive adjectival participle sępiony sępiona sępione sępieni sępione
contemporary adverbial participle sępiąc
verbal noun sępienie
Derived terms
verb
  • wysępić pf
adjective

Further reading
  • sępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sępić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.