słuszny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *slušьnъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈswuʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂnɨ
  • Syllabification: słusz‧ny

Adjective

słuszny (comparative słuszniejszy, superlative najsłuszniejszy, adverb słusznie)

  1. right, proper, correct
  2. just, fair, right
  3. (dated) grand, great, substantial

Declension
Declension of słuszny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative słuszny słuszne słuszna słuszni słuszne
genitive słusznego słusznej słusznych
dative słusznemu słusznym
accusative słusznego słuszny słuszne słuszną słusznych słuszne
instrumental słusznym słusznymi
locative słusznej słusznych

Further reading
  • słuszny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • słuszny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.