saevitas

Latin

Etymology

From saevus (savage, furious) + -tās.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈsae̯.u̯i.taːs/, [ˈs̠äe̯u̯ɪt̪äːs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈse.vi.tas/, [ˈsɛːvit̪äs]

Noun

saevitās f (genitive saevitātis); third declension

  1. rage, violence, fury

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative saevitās saevitātēs
Genitive saevitātis saevitātum
Dative saevitātī saevitātibus
Accusative saevitātem saevitātēs
Ablative saevitāte saevitātibus
Vocative saevitās saevitātēs

References

  • saevitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • saevitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.