sensiloquus

Latin

Alternative forms

Etymology

From sēnsus (perception, feeling) + loquor (say, speak, tell).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /senˈsi.lo.kʷus/, [sẽːˈsɪ.ɫɔ.kʷʊs]

Adjective

sensiloquus (feminine sensiloqua, neuter sensiloquum); first/second-declension adjective

  1. (rare) who speaks wisely

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative sensiloquus sensiloqua sensiloquum sensiloquī sensiloquae sensiloqua
Genitive sensiloquī sensiloquae sensiloquī sensiloquōrum sensiloquārum sensiloquōrum
Dative sensiloquō sensiloquō sensiloquīs
Accusative sensiloquum sensiloquam sensiloquum sensiloquōs sensiloquās sensiloqua
Ablative sensiloquō sensiloquā sensiloquō sensiloquīs
Vocative sensiloque sensiloqua sensiloquum sensiloquī sensiloquae sensiloqua

References

  • sensiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.