skłócać

Polish

Etymology

From skłócić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskwu.t͡sat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
  • Syllabification: skłó‧cać

Verb

skłócać impf (perfective skłócić)

  1. (transitive) to cause to quarrel
    Synonym: kłócić
  2. (reflexive) to quarrel, to wrangle
    Synonym: kłócić się

Conjugation
Conjugation of skłócać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skłócać
present tense 1st skłócam skłócamy
2nd skłócasz skłócacie
3rd skłóca skłócają
impersonal skłóca się
past tense 1st skłócałem skłócałam skłócaliśmy skłócałyśmy
2nd skłócałeś skłócałaś skłócaliście skłócałyście
3rd skłócał skłócała skłócało skłócali skłócały
impersonal skłócano
future tense 1st będę skłócał,
będę skłócać
 będę skłócała,
będę skłócać
 będziemy skłócali,
będziemy skłócać
 będziemy skłócały,
będziemy skłócać
2nd będziesz skłócał,
będziesz skłócać
 będziesz skłócała,
będziesz skłócać
 będziecie skłócali,
będziecie skłócać
 będziecie skłócały,
będziecie skłócać
3rd będzie skłócał,
będzie skłócać
 będzie skłócała,
będzie skłócać
 będzie skłócało,
będzie skłócać
 będą skłócali,
będą skłócać
 będą skłócały,
będą skłócać
impersonal będzie skłócać się
conditional 1st skłócałbym skłócałabym skłócalibyśmy skłócałybyśmy
2nd skłócałbyś skłócałabyś skłócalibyście skłócałybyście
3rd skłócałby skłócałaby skłócałoby skłócaliby skłócałyby
impersonal skłócano by
imperative 1st niech skłócam skłócajmy
2nd skłócaj skłócajcie
3rd niech skłóca niech skłócają
active adjectival participle skłócający skłócająca skłócające skłócający skłócające
passive adjectival participle skłócany skłócana skłócane skłócani skłócane
contemporary adverbial participle skłócając
verbal noun skłócanie

Further reading
  • skłócać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skłócać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.