skalać

Old Polish

From s- +‎ kalać. First attested in the 14th century.

skalać (imperfective kalać)

to befoul, to stain (to make foul; to soil; to contaminate, pollute)
- after 1512, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 13:
  Tesch byla (sc. Maryja) tako barzo czysta..., kyedykolvyek v kolepcze albo v pyelyvchach lyezala, nygdy szyą nye skalyala (se numquam maculavit) podlvg obyczaya dzyeczyączego
  Też była (sc. Maryja) tako barzo czysta..., kiedykolwiek w kolebce albo w pieluchach leżała, nigdy się nie skalała (se numquam maculavit) podług obyczaja dziecięcego
(figurative) to befoul, to stain (to stain or mar i.e. with words)
- c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, page 13:
  Taynimy grehy scalano (sc. sirce)
  Tajnymi grzechy skalano (sc. sirce)

noun

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “skalać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish skalać. By surface analysis, s- +‎ kalać. First attested in the 14th century.[1]

skalać pf (imperfective kalać)

(transitive, literary) to befoul, to stain (to stain or mar i.e. with words) [+instrumental = with what]
(transitive, archaic or literary) to befoul, to stain (to make foul; to soil; to contaminate, pollute) [+instrumental = with what]

Conjugation of skalać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skalać
future tense	1^st	skalam			skalamy
	2^nd	skalasz			skalacie
	3^rd	skala			skalają
	impersonal	skala się
past tense	1^st	skalałem	skalałam		skalaliśmy	skalałyśmy
	2^nd	skalałeś	skalałaś		skalaliście	skalałyście
	3^rd	skalał	skalała	skalało	skalali	skalały
	impersonal	skalano
conditional	1^st	skalałbym	skalałabym		skalalibyśmy	skalałybyśmy
	2^nd	skalałbyś	skalałabyś		skalalibyście	skalałybyście
	3^rd	skalałby	skalałaby	skalałoby	skalaliby	skalałyby
	impersonal	skalano by
imperative	1^st	niech skalam			skalajmy
	2^nd	skalaj			skalajcie
	3^rd	niech skala			niech skalają
passive adjectival participle		skalany	skalana	skalane	skalani	skalane
anterior adverbial participle		skalawszy
verbal noun		skalanie

noun

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “skalać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

skalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
skalać in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “skalać”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861), “skalać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skalać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 125
skalać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.