skammr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *skammaz.
Declension
Strong declension of skammr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skammr | skǫmm | skamt |
accusative | skamman | skamma | skamt |
dative | skǫmmum | skammri | skǫmmu |
genitive | skamms | skammrar | skamms |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skammir | skammar | skǫmm |
accusative | skamma | skammar | skǫmm |
dative | skǫmmum | skǫmmum | skǫmmum |
genitive | skammra | skammra | skammra |
Weak declension of skammr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skammi | skamma | skamma |
accusative | skamma | skǫmmu | skamma |
dative | skamma | skǫmmu | skamma |
genitive | skamma | skǫmmu | skamma |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skǫmmu | skǫmmu | skǫmmu |
accusative | skǫmmu | skǫmmu | skǫmmu |
dative | skǫmmum | skǫmmum | skǫmmum |
genitive | skǫmmu | skǫmmu | skǫmmu |
Descendants
- Icelandic: skammur
References
- “skammr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.