spalać

Polish

Etymology

From spalić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspa.lat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alat͡ɕ
  • Syllabification: spa‧lać

Verb

spalać impf (perfective spalić)

  1. (transitive) to burn, to incinerate
  2. (transitive) to burn, to use as fuel
  3. (reflexive) to burn up, to burn out
  4. (reflexive) to get sunburned

Conjugation
Conjugation of spalać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spalać
present tense 1st spalam spalamy
2nd spalasz spalacie
3rd spala spalają
impersonal spala się
past tense 1st spalałem spalałam spalaliśmy spalałyśmy
2nd spalałeś spalałaś spalaliście spalałyście
3rd spalał spalała spalało spalali spalały
impersonal spalano
future tense 1st będę spalał,
będę spalać
 będę spalała,
będę spalać
 będziemy spalali,
będziemy spalać
 będziemy spalały,
będziemy spalać
2nd będziesz spalał,
będziesz spalać
 będziesz spalała,
będziesz spalać
 będziecie spalali,
będziecie spalać
 będziecie spalały,
będziecie spalać
3rd będzie spalał,
będzie spalać
 będzie spalała,
będzie spalać
 będzie spalało,
będzie spalać
 będą spalali,
będą spalać
 będą spalały,
będą spalać
impersonal będzie spalać się
conditional 1st spalałbym spalałabym spalalibyśmy spalałybyśmy
2nd spalałbyś spalałabyś spalalibyście spalałybyście
3rd spalałby spalałaby spalałoby spalaliby spalałyby
impersonal spalano by
imperative 1st niech spalam spalajmy
2nd spalaj spalajcie
3rd niech spala niech spalają
active adjectival participle spalający spalająca spalające spalający spalające
passive adjectival participle spalany spalana spalane spalani spalane
contemporary adverbial participle spalając
verbal noun spalanie

Further reading
  • spalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spalać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.