spierać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspjɛ.rat͡ɕ/
  • spierać(file)
  • spierać się(file)
  • Rhymes: -ɛrat͡ɕ
  • Syllabification: spie‧rać

Etymology 1

From sprać +‎ -ać.

Verb

spierać impf (perfective sprać)

  1. (transitive) to wash out, to wash off
  2. (reflexive, of dirt, stains, etc.) to come out, to come off
Conjugation
Conjugation of spierać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spierać
present tense 1st spieram spieramy
2nd spierasz spieracie
3rd spiera spierają
impersonal spiera się
past tense 1st spierałem spierałam spieraliśmy spierałyśmy
2nd spierałeś spierałaś spieraliście spierałyście
3rd spierał spierała spierało spierali spierały
impersonal spierano
future tense 1st będę spierał,
będę spierać
 będę spierała,
będę spierać
 będziemy spierali,
będziemy spierać
 będziemy spierały,
będziemy spierać
2nd będziesz spierał,
będziesz spierać
 będziesz spierała,
będziesz spierać
 będziecie spierali,
będziecie spierać
 będziecie spierały,
będziecie spierać
3rd będzie spierał,
będzie spierać
 będzie spierała,
będzie spierać
 będzie spierało,
będzie spierać
 będą spierali,
będą spierać
 będą spierały,
będą spierać
impersonal będzie spierać się
conditional 1st spierałbym spierałabym spieralibyśmy spierałybyśmy
2nd spierałbyś spierałabyś spieralibyście spierałybyście
3rd spierałby spierałaby spierałoby spieraliby spierałyby
impersonal spierano by
imperative 1st niech spieram spierajmy
2nd spieraj spierajcie
3rd niech spiera niech spierają
active adjectival participle spierający spierająca spierające spierający spierające
passive adjectival participle spierany spierana spierane spierani spierane
contemporary adverbial participle spierając
verbal noun spieranie

Etymology 2

From zeprzeć +‎ -ać.

Verb

spierać impf

  1. (reflexive) to argue, to quarrel, to feud [+ o (accusative) = over/about something]
Conjugation
Conjugation of spierać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spierać
present tense 1st spieram spieramy
2nd spierasz spieracie
3rd spiera spierają
impersonal spiera się
past tense 1st spierałem spierałam spieraliśmy spierałyśmy
2nd spierałeś spierałaś spieraliście spierałyście
3rd spierał spierała spierało spierali spierały
impersonal spierano
future tense 1st będę spierał,
będę spierać
 będę spierała,
będę spierać
 będziemy spierali,
będziemy spierać
 będziemy spierały,
będziemy spierać
2nd będziesz spierał,
będziesz spierać
 będziesz spierała,
będziesz spierać
 będziecie spierali,
będziecie spierać
 będziecie spierały,
będziecie spierać
3rd będzie spierał,
będzie spierać
 będzie spierała,
będzie spierać
 będzie spierało,
będzie spierać
 będą spierali,
będą spierać
 będą spierały,
będą spierać
impersonal będzie spierać się
conditional 1st spierałbym spierałabym spieralibyśmy spierałybyśmy
2nd spierałbyś spierałabyś spieralibyście spierałybyście
3rd spierałby spierałaby spierałoby spieraliby spierałyby
impersonal spierano by
imperative 1st niech spieram spierajmy
2nd spieraj spierajcie
3rd niech spiera niech spierają
active adjectival participle spierający spierająca spierające spierający spierające
contemporary adverbial participle spierając
verbal noun spieranie

Further reading
  • spierać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spierać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.