splanc
Irish
Alternative forms
- sblannc, splangc, splannc (obsolete)
Noun
splanc f (genitive singular splaince, nominative plural splancacha)
Declension
Declension of splanc
Second declension
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
Derived terms
- splancáil
- splancarnach
- splancbholgán
- splancúil
Verb
splanc (present analytic splancann, future analytic splancfaidh, verbal noun splancadh, past participle splanctha)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | splancaim | splancann tú; splancair† |
splancann sé, sí | splancaimid | splancann sibh | splancann siad; splancaid† |
a splancann; a splancas | splanctar |
past | splanc mé; splancas | splanc tú; splancais | splanc sé, sí | splancamar; splanc muid | splanc sibh; splancabhair | splanc siad; splancadar | a splanc / ar splanc* |
splancadh | |
past habitual | splancainn | splanctá | splancadh sé, sí | splancaimis; splancadh muid | splancadh sibh | splancaidís; splancadh siad | a splancadh / a splancadh* |
splanctaí | |
future | splancfaidh mé; splancfad |
splancfaidh tú; splancfair† |
splancfaidh sé, sí | splancfaimid; splancfaidh muid |
splancfaidh sibh | splancfaidh siad; splancfaid† |
a splancfaidh; a splancfas | splancfar | |
conditional | splancfainn | splancfá | splancfadh sé, sí | splancfaimis; splancfadh muid | splancfadh sibh | splancfaidís; splancfadh siad | a splancfadh / a splancfadh* |
splancfaí | |
subjunctive | present | go splanca mé; go splancad† |
go splanca tú; go splancair† |
go splanca sé, sí | go splancaimid; go splanca muid |
go splanca sibh | go splanca siad; go splancaid† |
— | go splanctar |
past | dá splancainn | dá splanctá | dá splancadh sé, sí | dá splancaimis; dá splancadh muid |
dá splancadh sibh | dá splancaidís; dá splancadh siad |
— | dá splanctaí | |
imperative | splancaim | splanc | splancadh sé, sí | splancaimis | splancaigí; splancaidh† |
splancaidís | — | splanctar | |
verbal noun | splancadh | ||||||||
past participle | splanctha |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
Further reading
- “splanc” at the Historical Irish Corpus, 1600–1926 of the Royal Irish Academy.
- Gregory Toner, Maire Ní Mhaonaigh, Sharon Arbuthnot, Dagmar Wodtko, Maire-Luise Theuerkauf, editors (2019), “splangc, splannc”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- “splannc” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 682.
- "splanc" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
References
- M. L. Sjoestedt, 1931, Phonétique d’un parler irlandais de Kerry, Paris: Librairie Ernest Leroux, p. 29.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.