sprokurować
Polish
Etymology
From s- + prokurować.
Pronunciation
- IPA(key): /sprɔ.kuˈrɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: spro‧ku‧ro‧wać
Verb
sprokurować pf
- (transitive) to contrive (to invent, to make devices; to form designs especially by improvisation)
- Synonyms: wystarać się, wytrzasnąć
Conjugation
Conjugation of sprokurować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | sprokurować | |||||
future tense | 1st | sprokuruję | sprokurujemy | |||
2nd | sprokurujesz | sprokurujecie | ||||
3rd | sprokuruje | sprokurują | ||||
impersonal | sprokuruje się | |||||
past tense | 1st | sprokurowałem | sprokurowałam | sprokurowaliśmy | sprokurowałyśmy | |
2nd | sprokurowałeś | sprokurowałaś | sprokurowaliście | sprokurowałyście | ||
3rd | sprokurował | sprokurowała | sprokurowało | sprokurowali | sprokurowały | |
impersonal | sprokurowano | |||||
conditional | 1st | sprokurowałbym | sprokurowałabym | sprokurowalibyśmy | sprokurowałybyśmy | |
2nd | sprokurowałbyś | sprokurowałabyś | sprokurowalibyście | sprokurowałybyście | ||
3rd | sprokurowałby | sprokurowałaby | sprokurowałoby | sprokurowaliby | sprokurowałyby | |
impersonal | sprokurowano by | |||||
imperative | 1st | niech sprokuruję | sprokurujmy | |||
2nd | sprokuruj | sprokurujcie | ||||
3rd | niech sprokuruje | niech sprokurują | ||||
passive adjectival participle | sprokurowany | sprokurowana | sprokurowane | sprokurowani | sprokurowane | |
anterior adverbial participle | sprokurowawszy | |||||
verbal noun | sprokurowanie |
Further reading
- sprokurować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprokurować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.