stabilitas

See also: stabilitás

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /staˈbi.li.taːs/, [s̠t̪äˈbɪlʲɪt̪äːs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /staˈbi.li.tas/, [st̪äˈbiːlit̪äs]

Noun

stabilitās f (genitive stabilitātis); third declension

  1. stability, steadiness, immovability

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative stabilitās stabilitātēs
Genitive stabilitātis stabilitātum
Dative stabilitātī stabilitātibus
Accusative stabilitātem stabilitātēs
Ablative stabilitāte stabilitātibus
Vocative stabilitās stabilitātēs

Descendants

References

  • stabilitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • stabilitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • stabilitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • stabilitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.