streścić

Polish

Etymology

From s- +‎ treść +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstrɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: streś‧cić

Verb

streścić pf (imperfective streszczać)

  1. (transitive) to summarise, to encapsulate

Conjugation
Conjugation of streścić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive streścić
future tense 1st streszczę streścimy
2nd streścisz streścicie
3rd streści streszczą
impersonal streści się
past tense 1st streściłem streściłam streściliśmy streściłyśmy
2nd streściłeś streściłaś streściliście streściłyście
3rd streścił streściła streściło streścili streściły
impersonal streszczono
conditional 1st streściłbym streściłabym streścilibyśmy streściłybyśmy
2nd streściłbyś streściłabyś streścilibyście streściłybyście
3rd streściłby streściłaby streściłoby streściliby streściłyby
impersonal streszczono by
imperative 1st niech streszczę streśćmy
2nd streść streśćcie
3rd niech streści niech streszczą
passive adjectival participle streszczony streszczona streszczone streszczeni streszczone
anterior adverbial participle streściwszy
verbal noun streszczenie

Further reading
  • streścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • streścić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.