strzępić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *(s)trępiti. Compare Russian тря́пка, тряпьё (trjápka, trjapʹjó).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstʂɛm.pit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
  • Syllabification: strzę‧pić

Verb

strzępić impf (perfective postrzępić)

  1. (transitive) to fray, to shred
    Synonym: wystrzępiać
  2. (reflexive) to fray, to tatter
    Synonyms: siepać się, wystrzępiać się

Conjugation

Derived terms

adjectives
  • strzępiasty
  • strzępiaty
  • strzępisty
nouns
verbs
  • nastrzępiać impf, nastrzępić pf
  • obstrzępić pf
  • rozstrzępić pf
  • wystrzępiać impf, wystrzępić pf
  • zestrzępić pf

Further reading

  • strzępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strzępić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.