suspirar

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese sospirar, from Latin suspīrāre, present active infinitive of suspīrō.

Pronunciation

  • IPA(key): /suspiˈɾaɾ/

Verb

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (archaic) to inhale, to breathe
    • 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica troiana. Introducción e texto, A Coruña: Fundación Barrié, page 466:
      Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto.
      And he fell over the bed in a way that everyone thought that he was dead, as he was neither inhaling nor exhaling, not even a bit
  2. to sigh
    Synonym: salaiar

Conjugation

References

  • suspirar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • suspir” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • suspirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • suspirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • suspirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua

Verb

suspirar

  1. to sigh

Conjugation

Portuguese

Etymology

From Old Galician-Portuguese suspirar, sospirar, from Latin suspīrāre.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /sus.piˈɾa(ʁ)/ [sus.piˈɾa(h)]
    • (São Paulo) IPA(key): /sus.piˈɾa(ɾ)/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /suʃ.piˈɾa(ʁ)/ [suʃ.piˈɾa(χ)]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /sus.piˈɾa(ɻ)/

  • Hyphenation: sus‧pi‧rar

Verb

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (intransitive) to sigh
  2. (transitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
  3. inflection of suspirar:
    1. first/third-person singular future subjunctive
    2. first/third-person singular personal infinitive

Conjugation

Further reading

Spanish

Etymology

From Old Spanish sospirar, from Latin suspirāre. Cognate with English suspire.

Verb

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspiré, past participle suspirado)

  1. to sigh

Conjugation

References

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.