szargać

Polish

Onomatopoeic.

szargać impf (perfective zszargać)

(transitive) to slander, to tarnish (to utter a slanderous statement about)
Synonyms: see Thesaurus:obrażać
(transitive) to begrime, to make dirty, to soil
Synonyms: brudzić, niszczyć
(reflexive) to get dirty, to get soiled
Synonyms: brudzić się, niszczyć się

Conjugation of szargać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szargać
present tense	1^st	szargam			szargamy
	2^nd	szargasz			szargacie
	3^rd	szarga			szargają
	impersonal	szarga się
past tense	1^st	szargałem	szargałam		szargaliśmy	szargałyśmy
	2^nd	szargałeś	szargałaś		szargaliście	szargałyście
	3^rd	szargał	szargała	szargało	szargali	szargały
	impersonal	szargano
future tense	1^st	będę szargał, będę szargać	będę szargała, będę szargać		będziemy szargali, będziemy szargać	będziemy szargały, będziemy szargać
	2^nd	będziesz szargał, będziesz szargać	będziesz szargała, będziesz szargać		będziecie szargali, będziecie szargać	będziecie szargały, będziecie szargać
	3^rd	będzie szargał, będzie szargać	będzie szargała, będzie szargać	będzie szargało, będzie szargać	będą szargali, będą szargać	będą szargały, będą szargać
	impersonal	będzie szargać się
conditional	1^st	szargałbym	szargałabym		szargalibyśmy	szargałybyśmy
	2^nd	szargałbyś	szargałabyś		szargalibyście	szargałybyście
	3^rd	szargałby	szargałaby	szargałoby	szargaliby	szargałyby
	impersonal	szargano by
imperative	1^st	niech szargam			szargajmy
	2^nd	szargaj			szargajcie
	3^rd	niech szarga			niech szargają
active adjectival participle		szargający	szargająca	szargające	szargający	szargające
passive adjectival participle		szargany	szargana	szargane	szargani	szargane
contemporary adverbial participle		szargając
verbal noun		szarganie

verbs