terkotać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation
  • IPA(key): /tɛrˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: ter‧ko‧tać

Verb

terkotać impf (perfective zaterkotać)

  1. (intransitive) to clatter, to clang
    Synonyms: trajkotać, grzechotać
  2. (intransitive, derogatory) to chatter, to prattle, to gab
    Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation
Conjugation of terkotać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive terkotać
present tense 1st terkoczę terkoczemy
2nd terkoczesz terkoczecie
3rd terkocze terkoczą
impersonal terkocze się
past tense 1st terkotałem terkotałam terkotaliśmy terkotałyśmy
2nd terkotałeś terkotałaś terkotaliście terkotałyście
3rd terkotał terkotała terkotało terkotali terkotały
impersonal terkotano
future tense 1st będę terkotał,
będę terkotać
 będę terkotała,
będę terkotać
 będziemy terkotali,
będziemy terkotać
 będziemy terkotały,
będziemy terkotać
2nd będziesz terkotał,
będziesz terkotać
 będziesz terkotała,
będziesz terkotać
 będziecie terkotali,
będziecie terkotać
 będziecie terkotały,
będziecie terkotać
3rd będzie terkotał,
będzie terkotać
 będzie terkotała,
będzie terkotać
 będzie terkotało,
będzie terkotać
 będą terkotali,
będą terkotać
 będą terkotały,
będą terkotać
impersonal będzie terkotać się
conditional 1st terkotałbym terkotałabym terkotalibyśmy terkotałybyśmy
2nd terkotałbyś terkotałabyś terkotalibyście terkotałybyście
3rd terkotałby terkotałaby terkotałoby terkotaliby terkotałyby
impersonal terkotano by
imperative 1st niech terkoczę terkoczmy
2nd terkocz terkoczcie
3rd niech terkocze niech terkoczą
active adjectival participle terkoczący terkocząca terkoczące terkoczący terkoczące
contemporary adverbial participle terkocząc
verbal noun terkotanie

or:

Conjugation of terkotać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive terkotać
present tense 1st terkocę terkocemy
2nd terkocesz terkocecie
3rd terkoce terkocą
impersonal terkoce się
past tense 1st terkotałem terkotałam terkotaliśmy terkotałyśmy
2nd terkotałeś terkotałaś terkotaliście terkotałyście
3rd terkotał terkotała terkotało terkotali terkotały
impersonal terkotano
future tense 1st będę terkotał,
będę terkotać
 będę terkotała,
będę terkotać
 będziemy terkotali,
będziemy terkotać
 będziemy terkotały,
będziemy terkotać
2nd będziesz terkotał,
będziesz terkotać
 będziesz terkotała,
będziesz terkotać
 będziecie terkotali,
będziecie terkotać
 będziecie terkotały,
będziecie terkotać
3rd będzie terkotał,
będzie terkotać
 będzie terkotała,
będzie terkotać
 będzie terkotało,
będzie terkotać
 będą terkotali,
będą terkotać
 będą terkotały,
będą terkotać
impersonal będzie terkotać się
conditional 1st terkotałbym terkotałabym terkotalibyśmy terkotałybyśmy
2nd terkotałbyś terkotałabyś terkotalibyście terkotałybyście
3rd terkotałby terkotałaby terkotałoby terkotaliby terkotałyby
impersonal terkotano by
imperative 1st niech terkocę terkoczmy
2nd terkocz terkoczcie
3rd niech terkoce niech terkocą
active adjectival participle terkocący terkocąca terkocące terkocący terkocące
contemporary adverbial participle terkocąc
verbal noun terkotanie

Further reading
  • terkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • terkotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.