traenáil

Irish

Etymology

Borrowed from English train + -áil (verbalizing suffix).

Verb

traenáil (present analytic traenálann, future analytic traenálfaidh, verbal noun traenáil, past participle traenáilte)

  1. (transitive, intransitive) train

Conjugation
First Conjugation (B)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present traenálaim traenálann tú;
traenálair†		 traenálann sé, sí traenálaimid traenálann sibh traenálann siad;
traenálaid†		 a thraenálann; a thraenálas /
a dtraenálann*; a dtraenálas*		 traenáiltear
past thraenáil mé; thraenálas thraenáil tú; thraenálais thraenáil sé, sí thraenálamar; thraenáil muid thraenáil sibh; thraenálabhair thraenáil siad; thraenáladar a thraenáil /
ar thraenáil*		 traenáladh
past habitual thraenálainn thraenáilteá thraenáladh sé, sí thraenálaimis; thraenáladh muid thraenáladh sibh thraenálaidís; thraenáladh siad a thraenáladh /
ar thraenáladh*		 thraenáiltí
future traenálfaidh mé;
traenálfad		 traenálfaidh tú;
traenálfair†		 traenálfaidh sé, sí traenálfaimid;
traenálfaidh muid		 traenálfaidh sibh traenálfaidh siad;
traenálfaid†		 a thraenálfaidh; a thraenálfas /
a dtraenálfaidh*; a dtraenálfas*		 traenálfar
conditional thraenálfainn / dtraenálfainn‡‡ thraenálfá / dtraenálfᇇ thraenálfadh sé, sí / dtraenálfadh sé, s퇇 thraenálfaimis; thraenálfadh muid / dtraenálfaimis‡‡; dtraenálfadh muid‡‡ thraenálfadh sibh / dtraenálfadh sibh‡‡ thraenálfaidís; thraenálfadh siad / dtraenálfaidís‡‡; dtraenálfadh siad‡‡ a thraenálfadh /
ar thraenálfadh*		 thraenálfaí / dtraenálfa퇇
subjunctive present go dtraenála mé;
go dtraenálad†		 go dtraenála tú;
go dtraenálair†		 go dtraenála sé, sí go dtraenálaimid;
go dtraenála muid		 go dtraenála sibh go dtraenála siad;
go dtraenálaid†		 — go dtraenáiltear
past dá dtraenálainn dá dtraenáilteá dá dtraenáladh sé, sí dá dtraenálaimis;
dá dtraenáladh muid		 dá dtraenáladh sibh dá dtraenálaidís;
dá dtraenáladh siad		 — dá dtraenáiltí
imperative traenálaim traenáil traenáladh sé, sí traenálaimis traenálaigí;
traenálaidh†		 traenálaidís — traenáiltear
verbal noun traenáil
past participle traenáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

traenáil f (genitive singular traenála)

  1. verbal noun of traenáil
  2. training, coaching

Declension
Declension of traenáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun):

Case Singular
Nominative traenáil
Vocative a thraenáil
Genitive traenála
Dative traenáil

Forms with the definite article:

Case Singular
Nominative an traenáil
Genitive na traenála
Dative leis an traenáil

don traenáil

Derived terms
  • adhastar traenála (“lunging-rein”)
  • ciorcal traenála (“lunge”)
  • cór traenála oifigeach (“officers' training corps”)
  • freachnamh traenála (“training exercise”)
  • gan traenáil (“untrained”)
  • traenáil mhíleata (“military training”)

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
traenáil thraenáil dtraenáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.