uczcić

Polish

Etymology

From u- +‎ czcić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈut͡ʂ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: ucz‧cić

Verb

uczcić pf (imperfective czcić)

  1. (transitive) to worship, to venerate, to revere
  2. (transitive) to celebrate (a holiday)

Conjugation
Conjugation of uczcić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uczcić
future tense 1st uczczę uczcimy
2nd uczcisz uczcicie
3rd uczci uczczą
impersonal uczci się
past tense 1st uczciłem uczciłam uczciliśmy uczciłyśmy
2nd uczciłeś uczciłaś uczciliście uczciłyście
3rd uczcił uczciła uczciło uczcili uczciły
impersonal uczczono
conditional 1st uczciłbym uczciłabym uczcilibyśmy uczciłybyśmy
2nd uczciłbyś uczciłabyś uczcilibyście uczciłybyście
3rd uczciłby uczciłaby uczciłoby uczciliby uczciłyby
impersonal uczczono by
imperative 1st niech uczczę uczcijmy
2nd uczcij uczcijcie
3rd niech uczci niech uczczą
passive adjectival participle uczczony uczczona uczczone uczczeni uczczone
anterior adverbial participle uczciwszy
verbal noun uczczenie

Further reading
  • uczcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczcić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.