uitkijken

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌkɛi̯.kə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: uit‧kij‧ken

Etymology 1

Compound of uit + kijken.

Verb

uitkijken

  1. (transitive) To watch (something) until the end.
  2. (intransitive) To look out, to watch out, to be vigilant.
  3. (transitive with naar) To look forward to.
Inflection
Inflection of uitkijken (strong class 1, separable)
infinitive uitkijken
past singular keek uit
past participle uitgekeken
infinitive uitkijken
gerund uitkijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kijk uitkeek uituitkijkuitkeek
2nd person sing. (jij) kijkt uitkeek uituitkijktuitkeek
2nd person sing. (u) kijkt uitkeek uituitkijktuitkeek
2nd person sing. (gij) kijkt uitkeekt uituitkijktuitkeekt
3rd person singular kijkt uitkeek uituitkijktuitkeek
plural kijken uitkeken uituitkijkenuitkeken
subjunctive sing.1 kijke uitkeke uituitkijkeuitkeke
subjunctive plur.1 kijken uitkeken uituitkijkenuitkeken
imperative sing. kijk uit
imperative plur.1 kijkt uit
participles uitkijkenduitgekeken
1) Archaic.
Derived terms
  • kijkuit (cf. Kykuit, known also as the John D. Rockefeller Estate)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

uitkijken

  1. Plural form of uitkijk

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.