umilić

Polish

Etymology

From u- +‎ miły +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈmi.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ilit͡ɕ
  • Syllabification: u‧mi‧lić

Verb

umilić pf (imperfective umilać)

  1. (transitive) to make pleasant, to brighten

Conjugation
Conjugation of umilić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umilić
future tense 1st umilę umilimy
2nd umilisz umilicie
3rd umili umilą
impersonal umili się
past tense 1st umiliłem umiliłam umililiśmy umiliłyśmy
2nd umiliłeś umiliłaś umililiście umiliłyście
3rd umilił umiliła umiliło umilili umiliły
impersonal umilono
conditional 1st umiliłbym umiliłabym umililibyśmy umiliłybyśmy
2nd umiliłbyś umiliłabyś umililibyście umiliłybyście
3rd umiliłby umiliłaby umiliłoby umililiby umiliłyby
impersonal umilono by
imperative 1st niech umilę umilmy
2nd umil umilcie
3rd niech umili niech umilą
passive adjectival participle umilony umilona umilone umileni umilone
anterior adverbial participle umiliwszy
verbal noun umilenie

Further reading
  • umilić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umilić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.