umorusać

Polish

Etymology

From u- +‎ morusać.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.mɔˈru.sat͡ɕ/
  • Rhymes: -usat͡ɕ
  • Syllabification: u‧mo‧ru‧sać

Verb

umorusać pf (imperfective morusać)

  1. (transitive, colloquial) to make dirty
  2. (reflexive, colloquial) to get dirty
    Synonym: ubrudzić się

Conjugation
Conjugation of umorusać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umorusać
future tense 1st umorusam umorusamy
2nd umorusasz umorusacie
3rd umorusa umorusają
impersonal umorusa się
past tense 1st umorusałem umorusałam umorusaliśmy umorusałyśmy
2nd umorusałeś umorusałaś umorusaliście umorusałyście
3rd umorusał umorusała umorusało umorusali umorusały
impersonal umorusano
conditional 1st umorusałbym umorusałabym umorusalibyśmy umorusałybyśmy
2nd umorusałbyś umorusałabyś umorusalibyście umorusałybyście
3rd umorusałby umorusałaby umorusałoby umorusaliby umorusałyby
impersonal umorusano by
imperative 1st niech umorusam umorusajmy
2nd umorusaj umorusajcie
3rd niech umorusa niech umorusają
passive adjectival participle umorusany umorusana umorusane umorusani umorusane
anterior adverbial participle umorusawszy
verbal noun umorusanie

Further reading
  • umorusać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umorusać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.