upodlić

Polish

Etymology

From u- +‎ podły +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpɔd.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdlit͡ɕ
  • Syllabification: u‧pod‧lić

Verb

upodlić pf (imperfective upadlać)

  1. (transitive, literary) to debase, to degrade
    Synonyms: poniżyć, zeszmacić
  2. (reflexive, literary) to debase oneself
    Synonyms: znikczemnieć, zeszmacić się

Conjugation
Conjugation of upodlić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upodlić
future tense 1st upodlę upodlimy
2nd upodlisz upodlicie
3rd upodli upodlą
impersonal upodli się
past tense 1st upodliłem upodliłam upodliliśmy upodliłyśmy
2nd upodliłeś upodliłaś upodliliście upodliłyście
3rd upodlił upodliła upodliło upodlili upodliły
impersonal upodlono
conditional 1st upodliłbym upodliłabym upodlilibyśmy upodliłybyśmy
2nd upodliłbyś upodliłabyś upodlilibyście upodliłybyście
3rd upodliłby upodliłaby upodliłoby upodliliby upodliłyby
impersonal upodlono by
imperative 1st niech upodlę upodlijmy
2nd upodlij upodlijcie
3rd niech upodli niech upodlą
passive adjectival participle upodlony upodlona upodlone upodleni upodlone
anterior adverbial participle upodliwszy
verbal noun upodlenie

Derived terms
noun
adjective
noun

Further reading
  • upodlić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upodlić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.