uprościć

Polish

Etymology

From u- +‎ prosty +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈprɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧proś‧cić

Verb

uprościć pf (imperfective upraszczać)

  1. (transitive) to simplify
    Antonym: utrudnić
  2. (transitive, mathematics) to reduce (to simplify a formula)

Conjugation
Conjugation of uprościć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uprościć
future tense 1st uproszczę uprościmy
2nd uprościsz uprościcie
3rd uprości uproszczą
impersonal uprości się
past tense 1st uprościłem uprościłam uprościliśmy uprościłyśmy
2nd uprościłeś uprościłaś uprościliście uprościłyście
3rd uprościł uprościła uprościło uprościli uprościły
impersonal uproszczono
conditional 1st uprościłbym uprościłabym uprościlibyśmy uprościłybyśmy
2nd uprościłbyś uprościłabyś uprościlibyście uprościłybyście
3rd uprościłby uprościłaby uprościłoby uprościliby uprościłyby
impersonal uproszczono by
imperative 1st niech uproszczę uprośćmy
2nd uprość uprośćcie
3rd niech uprości niech uproszczą
passive adjectival participle uproszczony uproszczona uproszczone uproszczeni uproszczone
anterior adverbial participle uprościwszy
verbal noun uproszczenie

Further reading
  • uprościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uprościć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.