urwać

Polish

Etymology

From u- +‎ rwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -urvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧rwać

Verb

urwać pf (imperfective urywać)

  1. (transitive) to rip off, to break off, to sever
  2. (transitive) to cut short
  3. (transitive, colloquial) to deduct, to dock
  4. (intransitive) to stop short (stop speaking suddenly)
  5. (reflexive) to break off, to be severed
  6. (reflexive) to intermit, to fall silent
  7. (reflexive) to cease, to end
  8. (reflexive, colloquial) to slip out, to sneak off

Conjugation
Conjugation of urwać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive urwać
future tense 1st urwę urwiemy
2nd urwiesz urwiecie
3rd urwie urwą
impersonal urwie się
past tense 1st urwałem urwałam urwaliśmy urwałyśmy
2nd urwałeś urwałaś urwaliście urwałyście
3rd urwał urwała urwało urwali urwały
impersonal urwano
conditional 1st urwałbym urwałabym urwalibyśmy urwałybyśmy
2nd urwałbyś urwałabyś urwalibyście urwałybyście
3rd urwałby urwałaby urwałoby urwaliby urwałyby
impersonal urwano by
imperative 1st niech urwę urwijmy
2nd urwij urwijcie
3rd niech urwie niech urwą
passive adjectival participle urwany urwana urwane urwani urwane
anterior adverbial participle urwawszy
verbal noun urwanie

Further reading
  • urwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • urwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.