uskoczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧sko‧czyć

Verb

uskoczyć pf (imperfective uskakiwać)

  1. (intransitive) to jump clear, to dodge by jumping

Conjugation
Conjugation of uskoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uskoczyć
future tense 1st uskoczę uskoczymy
2nd uskoczysz uskoczycie
3rd uskoczy uskoczą
impersonal uskoczy się
past tense 1st uskoczyłem uskoczyłam uskoczyliśmy uskoczyłyśmy
2nd uskoczyłeś uskoczyłaś uskoczyliście uskoczyłyście
3rd uskoczył uskoczyła uskoczyło uskoczyli uskoczyły
impersonal uskoczono
conditional 1st uskoczyłbym uskoczyłabym uskoczylibyśmy uskoczyłybyśmy
2nd uskoczyłbyś uskoczyłabyś uskoczylibyście uskoczyłybyście
3rd uskoczyłby uskoczyłaby uskoczyłoby uskoczyliby uskoczyłyby
impersonal uskoczono by
imperative 1st niech uskoczę uskoczmy
2nd uskocz uskoczcie
3rd niech uskoczy niech uskoczą
anterior adverbial participle uskoczywszy
verbal noun uskoczenie

Further reading
  • uskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.