utlenić

Polish

Etymology

From u- +‎ tlen +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtlɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧tle‧nić

Verb

utlenić pf (imperfective utleniać)

  1. (transitive, chemistry) to oxidize
  2. (transitive, colloquial) to bleach (hair)
    Synonym: tlenić
  3. (reflexive, chemistry) to oxidize (undergo oxidation)

Conjugation
Conjugation of utlenić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utlenić
future tense 1st utlenię utlenimy
2nd utlenisz utlenicie
3rd utleni utlenią
impersonal utleni się
past tense 1st utleniłem utleniłam utleniliśmy utleniłyśmy
2nd utleniłeś utleniłaś utleniliście utleniłyście
3rd utlenił utleniła utleniło utlenili utleniły
impersonal utleniono
conditional 1st utleniłbym utleniłabym utlenilibyśmy utleniłybyśmy
2nd utleniłbyś utleniłabyś utlenilibyście utleniłybyście
3rd utleniłby utleniłaby utleniłoby utleniliby utleniłyby
impersonal utleniono by
imperative 1st niech utlenię utleńmy
2nd utleń utleńcie
3rd niech utleni niech utlenią
passive adjectival participle utleniony utleniona utlenione utlenieni utlenione
anterior adverbial participle utleniwszy
verbal noun utlenienie

Further reading
  • utlenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utlenić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.