vibratio

Latin

Etymology

From vibrō (brandish, shake, agitate).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /u̯iˈbraː.ti.oː/, [u̯ɪˈbräːt̪ioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /viˈbrat.t͡si.o/, [viˈbrät̪ː͡s̪io]

Noun

vibrātiō f (genitive vibrātiōnis); third declension

  1. A brandishing, vibration, agitation.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative vibrātiō vibrātiōnēs
Genitive vibrātiōnis vibrātiōnum
Dative vibrātiōnī vibrātiōnibus
Accusative vibrātiōnem vibrātiōnēs
Ablative vibrātiōne vibrātiōnibus
Vocative vibrātiō vibrātiōnēs

Synonyms

Derived terms

Descendants

References

  • vibratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vibratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.