villáim

Hungarian

Etymology

villa + -im (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvilːaːʲim]
  • Hyphenation: vil‧lá‧im

Noun

villáim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of villa

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative villáim
accusative villáimat
dative villáimnak
instrumental villáimmal
causal-final villáimért
translative villáimmá
terminative villáimig
essive-formal villáimként
essive-modal villáimul
inessive villáimban
superessive villáimon
adessive villáimnál
illative villáimba
sublative villáimra
allative villáimhoz
elative villáimból
delative villáimról
ablative villáimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.