viszonya

Hungarian

Etymology

viszony + -a (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvisoɲɒ]
  • Hyphenation: vi‧szo‧nya

Noun

viszonya

  1. third-person singular (single possession) possessive of viszony

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative viszonya
accusative viszonyát
dative viszonyának
instrumental viszonyával
causal-final viszonyáért
translative viszonyává
terminative viszonyáig
essive-formal viszonyaként
essive-modal viszonyául
inessive viszonyában
superessive viszonyán
adessive viszonyánál
illative viszonyába
sublative viszonyára
allative viszonyához
elative viszonyából
delative viszonyáról
ablative viszonyától
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.