voortvaren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch vortvaren, voortvaren, from Old Dutch forthfaran, from forth (“forth”) + faran (“to go, to fare”) (modern Dutch voort + varen).
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
| Inflection of voortvaren (strong class 6, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | voortvaren | ||||||||
| past singular | voer voort | ||||||||
| past participle | voortgevaren | ||||||||
| infinitive | voortvaren | ||||||||
| gerund | voortvaren n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | vaar voort | voer voort | voortvaar | voortvoer | |||||
| 2nd person sing. (jij) | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer | |||||
| 2nd person sing. (u) | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer | |||||
| 2nd person sing. (gij) | vaart voort | voert voort | voortvaart | voortvoert | |||||
| 3rd person singular | vaart voort | voer voort | voortvaart | voortvoer | |||||
| plural | varen voort | voeren voort | voortvaren | voortvoeren | |||||
| subjunctive sing.1 | vare voort | voere voort | voortvare | voortvoere | |||||
| subjunctive plur.1 | varen voort | voeren voort | voortvaren | voortvoeren | |||||
| imperative sing. | vaar voort | ||||||||
| imperative plur.1 | vaart voort | ||||||||
| participles | voortvarend | voortgevaren | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
| Inflection of voortvaren (weak with strong past participle, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | voortvaren | ||||||||
| past singular | vaarde voort | ||||||||
| past participle | voortgevaren | ||||||||
| infinitive | voortvaren | ||||||||
| gerund | voortvaren n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | vaar voort | vaarde voort | voortvaar | voortvaarde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde | |||||
| 2nd person sing. (u) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde | |||||
| 3rd person singular | vaart voort | vaarde voort | voortvaart | voortvaarde | |||||
| plural | varen voort | vaarden voort | voortvaren | voortvaarden | |||||
| subjunctive sing.1 | vare voort | vaarde voort | voortvare | voortvaarde | |||||
| subjunctive plur.1 | varen voort | vaarden voort | voortvaren | voortvaarden | |||||
| imperative sing. | vaar voort | ||||||||
| imperative plur.1 | vaart voort | ||||||||
| participles | voortvarend | voortgevaren | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.