wałęsać

Polish

Borrowed from German faulenzen + -ać, from Middle High German vūlezen.

wałęsać impf

(reflexive, colloquial) to wander aimlessly from place to place
Synonyms: mackać się, pałętać się, szwendać się, włóczyć się
(reflexive, by extension, of a smell or cloud) to waft, to drift

Conjugation of wałęsać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wałęsać
present tense	1^st	wałęsam			wałęsamy
	2^nd	wałęsasz			wałęsacie
	3^rd	wałęsa			wałęsają
	impersonal	wałęsa się
past tense	1^st	wałęsałem	wałęsałam		wałęsaliśmy	wałęsałyśmy
	2^nd	wałęsałeś	wałęsałaś		wałęsaliście	wałęsałyście
	3^rd	wałęsał	wałęsała	wałęsało	wałęsali	wałęsały
	impersonal	wałęsano
future tense	1^st	będę wałęsał, będę wałęsać	będę wałęsała, będę wałęsać		będziemy wałęsali, będziemy wałęsać	będziemy wałęsały, będziemy wałęsać
	2^nd	będziesz wałęsał, będziesz wałęsać	będziesz wałęsała, będziesz wałęsać		będziecie wałęsali, będziecie wałęsać	będziecie wałęsały, będziecie wałęsać
	3^rd	będzie wałęsał, będzie wałęsać	będzie wałęsała, będzie wałęsać	będzie wałęsało, będzie wałęsać	będą wałęsali, będą wałęsać	będą wałęsały, będą wałęsać
	impersonal	będzie wałęsać się
conditional	1^st	wałęsałbym	wałęsałabym		wałęsalibyśmy	wałęsałybyśmy
	2^nd	wałęsałbyś	wałęsałabyś		wałęsalibyście	wałęsałybyście
	3^rd	wałęsałby	wałęsałaby	wałęsałoby	wałęsaliby	wałęsałyby
	impersonal	wałęsano by
imperative	1^st	niech wałęsam			wałęsajmy
	2^nd	wałęsaj			wałęsajcie
	3^rd	niech wałęsa			niech wałęsają
active adjectival participle		wałęsający	wałęsająca	wałęsające	wałęsający	wałęsające
contemporary adverbial participle		wałęsając
verbal noun		wałęsanie

noun