weorþ
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *werþaz (“towards, opposite”), used substantively as a noun.
Cognate with Old Frisian werth, Old Saxon werth, Old High German werd, German wert (adjective), Wert (noun), Dutch waard (adjective), Old Norse verðr (adjective), verð (noun) (Swedish värd), Gothic 𐍅𐌰𐌹𐍂𐌸𐍃 (wairþs).
Pronunciation
- IPA(key): /we͜orθ/, [we͜orˠθ]
Declension
Declension of weorþ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | weorþ | weorþ | weorþ |
Accusative | weorþne | weorþe | weorþ |
Genitive | weorþes | weorþre | weorþes |
Dative | weorþum | weorþre | weorþum |
Instrumental | weorþe | weorþre | weorþe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | weorþe | weorþa, weorþe | weorþ |
Accusative | weorþe | weorþa, weorþe | weorþ |
Genitive | weorþra | weorþra | weorþra |
Dative | weorþum | weorþum | weorþum |
Instrumental | weorþum | weorþum | weorþum |
Declension of weorþ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | weorþa | weorþe | weorþe |
Accusative | weorþan | weorþan | weorþe |
Genitive | weorþan | weorþan | weorþan |
Dative | weorþan | weorþan | weorþan |
Instrumental | weorþan | weorþan | weorþan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | weorþan | weorþan | weorþan |
Accusative | weorþan | weorþan | weorþan |
Genitive | weorþra, weorþena | weorþra, weorþena | weorþra, weorþena |
Dative | weorþum | weorþum | weorþum |
Instrumental | weorþum | weorþum | weorþum |
Declension
Declension of weorþ (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | weorþ | weorþ |
accusative | weorþ | weorþ |
genitive | weorþes | weorþa |
dative | weorþe | weorþum |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.