wrzecionowaty
Polish
Etymology
From wrzeciono + -owaty.
Pronunciation
- IPA(key): /vʐɛ.t͡ɕɔ.nɔˈva.tɨ/
Declension
declension of wrzecionowaty
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wrzecionowaty | wrzecionowate | wrzecionowata | wrzecionowaci | wrzecionowate | ||
| genitive | wrzecionowatego | wrzecionowatej | wrzecionowatych | ||||
| dative | wrzecionowatemu | wrzecionowatym | |||||
| accusative | wrzecionowatego | wrzecionowaty | wrzecionowate | wrzecionowatą | wrzecionowatych | wrzecionowate | |
| instrumental | wrzecionowatym | wrzecionowatymi | |||||
| locative | wrzecionowatej | wrzecionowatych | |||||
Further reading
- wrzecionowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wrzecionowaty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.