wrzodzieć

Polish

From wrzód +‎ -eć.

wrzodzieć impf (perfective owrzodzieć)

Conjugation of wrzodzieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzodzieć
present tense	1^st	wrzodzieję			wrzodziejemy
	2^nd	wrzodziejesz			wrzodziejecie
	3^rd	wrzodzieje			wrzodzieją
	impersonal	wrzodzieje się
past tense	1^st	wrzodziałem	wrzodziałam		wrzodzieliśmy	wrzodziałyśmy
	2^nd	wrzodziałeś	wrzodziałaś		wrzodzieliście	wrzodziałyście
	3^rd	wrzodział	wrzodziała	wrzodziało	wrzodzieli	wrzodziały
	impersonal	wrzodziano
future tense	1^st	będę wrzodział, będę wrzodzieć	będę wrzodziała, będę wrzodzieć		będziemy wrzodzieli, będziemy wrzodzieć	będziemy wrzodziały, będziemy wrzodzieć
	2^nd	będziesz wrzodział, będziesz wrzodzieć	będziesz wrzodziała, będziesz wrzodzieć		będziecie wrzodzieli, będziecie wrzodzieć	będziecie wrzodziały, będziecie wrzodzieć
	3^rd	będzie wrzodział, będzie wrzodzieć	będzie wrzodziała, będzie wrzodzieć	będzie wrzodziało, będzie wrzodzieć	będą wrzodzieli, będą wrzodzieć	będą wrzodziały, będą wrzodzieć
	impersonal	będzie wrzodzieć się
conditional	1^st	wrzodziałbym	wrzodziałabym		wrzodzielibyśmy	wrzodziałybyśmy
	2^nd	wrzodziałbyś	wrzodziałabyś		wrzodzielibyście	wrzodziałybyście
	3^rd	wrzodziałby	wrzodziałaby	wrzodziałoby	wrzodzieliby	wrzodziałyby
	impersonal	wrzodziano by
imperative	1^st	niech wrzodzieję			wrzodziejmy
	2^nd	wrzodziej			wrzodziejcie
	3^rd	niech wrzodzieje			niech wrzodzieją
active adjectival participle		wrzodziejący	wrzodziejąca	wrzodziejące	wrzodziejący	wrzodziejące
contemporary adverbial participle		wrzodziejąc
verbal noun		wrzodzenie

adjectives

nouns